De eerste overkomst vond plaats in 2000. Daarna volgde iedere twee jaar weer een groep kinderen.
Hoe werkt dit?
In september van het jaar voorafgaande aan de overkomst wordt een uitnodiging gestuurd naar Oekraïne. Deze uitnodiging gaat naar de pastor in de dorpen, naar de dokter en naar de predikant en kerkenraad van de kerk in Kiev. Zij vormen de selectiecommissie. Uitvoerig is met de commissie gesproken over de selectiecriteria.
We hanteren 3 selectiecriteria:
- economische
- medische
- sociaal-emotionele
De kinderen die geselecteerd worden komen vaak uit heel arme gezinnen. Helaas zijn er maar weinig gezinnen die nog compleet zijn. Er zijn heel veel een-oudergezinnen. Het echtscheidingspercentage ligt erg hoog in Oekraïne. Daarnaast is er veel drankmisbruik. Vaak komen er kinderen naar onze dorpen van wie één of beide ouders alcoholist zijn. Bijzonder is dat als mensen in Oekraïne christen worden, zij geen alcoholische dranken meer gebruiken.
Van de kinderen die de laatste jaren bij ons zijn geweest, komt de helft uit christelijke gezinnen. Deze gezinnen horen bij de baptistenkerk. In Kiev is een grote baptistengemeente. In deze gemeente worden we elke twee jaar gastvrij ontvangen. Zij zorgen voor gastgezinnen voor ons om te overnachten.
In 2000 kwamen al onze kinderen uit Kiev. Vanaf 2006 hebben we onze activiteiten gedeeltelijk verplaatst naar de dorpen rond Tsjernobyl. In deze dorpen woont pastor Misha. Hij is vanuit de kerk in Kiev uitgezonden om in deze dorpen het evangelie te vertellen. We hebben veel bewondering voor deze eenvoudige man, die samen met zijn vrouw alles opgegeven heeft in Kiev om hier hun evangelisatiewerk te verrichten. Hij organiseert niet alleen kerkdiensten en zondagsschool in zijn huis, maar is ook een soort maatschappelijk werker. Hij kent de gezinnen die er wonen, weet van hun problemen en biedt hulp waar hij kan.
Begin mei worden de kinderen opgehaald. Een week hieraan vooraf gaan twee van onze werkgroepleden met het vliegtuig naar Kiev. Zij bezoeken dan alle gezinnen waar kinderen vandaan komen. Zij maken kennis met vader, moeder of oma en natuurlijk met het kind. De kinderen hebben een paar weken van tevoren al een brief met foto gekregen van het Nederlandse gastgezin waar ze zes weken gaan logeren. Deze kennismaking vooraf is heel belangrijk. De mensen geven hun kinderen voor zes weken mee aan wildvreemde mensen. De nood moet dan wel hoog zijn!
Maandagmorgen vroeg worden de kinderen opgehaald en naar de kerk gebracht in Kiev. Dit is het startpunt van de reis. Daarna vliegen ze met hun juffrouws en begeleiders naar Nederland. Vanaf het vliegveld reizen ze per bus en aan het einde van de middag komt de groep aan in onze dorpen. Na een hartelijk welkom gaan de kinderen mee naar hun gastgezinnen in Brandwijk of Molenaarsgraaf.
Gedurende de zes weken dat de kinderen hier zijn, gaan ze naar school in de Rank. De kinderen worden begeleid door drie onderwijzeressen. Zij geven de kinderen les zoals zij dat gewend zijn in Oekraïne. ’s Morgens is dit rekenen, taal, lezen, geschiedenis, natuurkunde en Engels. De middag start met een verhaal uit de bijbel. De Oekraïense jufs vertellen de verhalen en bij de verwerking van het verhaal worden ze bijgestaan door werkgroepleden en gastouders. Zij helpen met knippen en plakken.
Tussen de middag blijven de kinderen op school eten. We zijn heel erg blij met de goede samenwerking met basisschool “De Bron” in Molenaarsgraaf. Onze Oekraïense kinderen mogen gebruik maken van het schoolplein en andere faciliteiten. Tijdens de pauzes spelen de Oekraïense kinderen met onze kinderen. En dat gaat prima!
Elke week is er een excursie gepland. Het Dolfinarium, kasteel Loevestein, Piratenland en natuurlijk de molens van Kinderdijk zijn favoriet. Heel bijzonder is de gezinsdag. Met alle Hollandse gezinnen en hun gast uit Oekraïne gaan we een dagje uit. Naar Maasdam of naar de speeltuin van Molenaarsgraaf. Het maakt eigenlijk niet uit waar we heen gaan, er is altijd mooie vriendschap en een goede sfeer. Er worden spelletjes gedaan en de dag wordt afgesloten met een BBQ.
En dan is er natuurlijk de afscheidsavond. Die wordt verzorgd door onze gasten. Er worden sketches opgevoerd, liedjes gezongen en teruggeblikt op de gastgezinnen. Het geheel wordt afgesloten door een kampvuur met BBQ bij Wim en Loes Tukker.
En dan komt de dag dat we afscheid moeten nemen. Soms zomaar een handje, soms tranen en nog eens tranen. Een afscheid. Voor altijd of komt er een weerzien? Een koffer en een tas vol spullen worden onder in de bus gezet. Cadeautjes voor papa, mama of oma. En natuurlijk ook het plakboek. Vol herinneringen aan Holland.